पालकांची परिक्षा

मुलांना लागलेली भली मोठी सुट्टी , बाहेर जाण्यास मज्जाव ,त्यामुळे सर्वांचीच चिडचिड होत आहे . आज एक या  संदर्भातलं खूप सुंदर वाचन माझ्या वाचनात आल ते मी तुमच्यासमोर मांडते .

आई-बाप होणं हि ईश्वराकडून मिळालेली खूप मोठी देणगी आहे . निसर्गतः  मुलं लहानाची मोठी होतात पण खऱ्या अर्थानं  मुलांना लहान किंव्हा मोठ करण  हे आई - बापाच्या हातात असत . जगात मुलांना आई बापचं शिकवतात असे नाही आजूबाजूचे सारे जग , सारी सजीव -निर्जीव सृष्टी शिकवत असते ; परंतु या आजूबाजूच्या सृष्टीतून काय  शिकावं  हे आईबापच शिकवू शकतात .आई देह देते व मनही देते . जन्मास देणारी तीच व ज्ञान देणारीही तीच . लहानपणी मन फारच संस्कारक्षम असते ,मातीसारखे, मनासारखे असते , द्यावा तो आकार त्याला मिळेल .
मुलं  जेंव्हा बाल्यावस्थेत असतत् तेंव्हा आईने तेलकट खाल्ले कि बाळाला खोकला  होतो , आंब्याचा रस खाल्ला तर थंडी भरते त्याप्रमाणे आईने मुलांसमोर आदळआपट केली , भांडणतंडण केले त्याचा परिणाम मुलांवरती होतो . परंतु , काही वेळा  आई बाप  नकळत मुलांदेखत आदळआपट , भांडणं  करतात आपण केलेली कृती  कॉपी होतं आहे व ती  कुठेतरी पेस्ट नक्की होणार हे ध्यानात ठेवणे आवश्यक आहे .
 आई बापाचे बोलणे , चालणे,हसणेसावरणे म्हणजे मुलाच्या मनाचे , बुद्धीचे , हृदयाचे दूध होय . मुलांच्या समीप फार जपून वागावे . आई बापाचें कृत्ये जर स्वच्छ ,सतेज,अशी असतील तर मुलांचे मन कमळाप्रमाणे रसपूर्ण ,सुगंधी , रमणीय व पवित्र अशी फुलतील ; नाहीतर ती किडींनि खाल्लेली ,रोगट ,फिक्कट ,रंगहीन व पवित्रहीन अशी होतील.

  मुलांचे जीवन बिघडवणे यासारखे पाप नाही . हा जो वेळ मुलांसोबत व्यतित  करायला मिळतोय  ती खरी आपली परीक्षा आहे  या परीक्षेत आपल्याला  यश मिळवाचे आहे कारण मुलांच भविष्य आपण आपल्या हाताने लिहीत आहोत हे लक्षात असू द्या ...