" आजी , आपण दर वर्षी आपल्या घरी तुळशीचे लग्न करतो , पण मला सांग दुसरी झाडं आपल्या इथे आहेत पण त्यांचे कधी लग्न लावत नाही . आपण तुळशीचेच लग्न का लावतो .." बारा वर्षाची सोनल आजीला विचारत होती .
"तुलसीचे, म्हणजे पवित्र तुळशीच्या झाडाचे, महत्त्व आपल्या भारतीय संस्कृतीत अनन्यसाधारण आहे. तुळस ही केवळ एक वनस्पती नसून तीला देवीचे रूप मानले जाते. म्हणून आपण तुळशीचे लग्न लावतो "
" माझ्या मैत्रिणिकडे शालिग्राम सोबत लग्न लावतात पण आपण तर कृष्णा सोबत लावतो असं का .. शिवाशी का नाही लावत "
" इथे बस .. मी तुला एंक कथा सांगते जी माझ्या आईने मला सांगितली होती तुलसीचं शिवाशी आणि विष्णूशी असलेलं नातं काय असतं ते सांगते .."
आजीच्या गोष्टी ऐकायला सोनालीला नेहमीच आवडायचे , खुष होऊन सोनाली आजीच्या बाजूला बसली .
आजीच्या नेहमीच्या शैलीत कथा सांगायला सुरुवात केली
" एकदा एक असुर होता – जळंधर. तो फार बलशाली आणि पराक्रमी होता, आणि देवतांनाही त्याच्याशी लढायला कठीण जात असे. पण जळंधराचा पराक्रम त्याच्या पतिव्रता पत्नी, वृंदा, हिच्या तपस्येमुळे होता. वृंदा देवी शिवभक्त आणि साध्वी होती, आणि तीने आपल्या पतीच्या संरक्षणासाठी कठोर तप केलं होतं. तिच्या तपाच्या पुण्याईमुळे जळंधराला कोणीही पराभूत करू शकत नव्हतं.
देवतांनी विचार केला की जळंधराला पराजित करण्यासाठी वृंदाच्या तपस्येचं रक्षण तोडणं गरजेचं आहे. देव विष्णूने त्यासाठी एक योजना आखली. ते जळंधराच्या रूपात वृंदाकडे गेले आणि तिचं मनं खोटं ठरवलं. वृंदाला जेव्हा हा प्रकार लक्षात आला, तेव्हा तिला खूप दु:ख झालं. तिने आपली पतिव्रता धर्म व्रत भंग झाल्याचं समजून विष्णूला शाप दिला की, “तू माझं पावित्र्य नष्ट केलं आहेस, त्यामुळे तू सुद्धा पत्थर होशील.”
विष्णूंनी तिच्या शापाला स्वीकार केलं, आणि तिच्या शांतीसाठी व मोक्षासाठी तिच्या मृत्यूनंतर तिचं रुपांतर तुळशीच्या झाडात झालं. या प्रकारे, तुलसीला विष्णूची सखी मानले गेले. म्हणूनच आजही तुळशीचा विवाह विष्णूच्या रूपात शालिग्रामासोबत करतात, जेणेकरून तीच्या जीवनातील अशांततेचा शेवट होईल, आणि तीला मोक्षप्राप्ती मिळेल."
"बापरे आजी , एव्हढं काही झालं म्हणून आपण तुळशीचा विवाह करतो .. "
" हो ,ही जरी पारंपरिक कथा असली तरी या आधुनिक काळात त्याचे काय महत्व आहे ते मी तुला उदया सांगते . आता मी मंदिरात जाऊन येते "
आजी मंदिरात निघून गेली
मस्त
उत्तर द्याहटवाखूप छान
उत्तर द्याहटवा